O TREBINJU

Trebinje je grad u koji ćete se zaljubiti na prvi pogled, mnogi kažu da je to jedno od najčarobnijih mjesta u Republici Srpskoj i Bosni i Hercegovini. Grad mediteranskog ugođaja, sa bogatom gastronomskom ponudom, izuzetnim istorijskim, kulturnim i vjerskim nasljeđem neće vas ostaviti ravnodušnim. Blizina mora je nešto što ovaj grad čini posebnim, u svakom slučaju, Trebinje je mjesto gdje ćete se uvijek vraćati.

ISTORIJA TREBINJA

Prvi put Trebinje se spominje u X vijeku kod Konstantina Porfirogenita, pod nazivom Tribunija. U to doba Trebinje se nalazilo na karavanskom putu koji je vodio iz Kotora i Dubrovnika prema Bosni, Srbiji i Crnoj Gori. Najstariji materijalni dokaz sa natpisom “Trebinje” uklesan je nadgrobnoj ploči župana Grda iz druge polovine XII vijeka pronađenoj u Trebinjskom naselju Police.
Prve urbane konture grad poprima u srednjem vijeku. Najprije se nalazi u sklopu nekadašnje vizantijske arhontije, a potom je, sve do XIV vijeka, centar države Travunije koja je bila u sastavu države Nemanjića. Početkom nove ere i tokom srednjeg vijeka trebinjski kraj se razvija pod snažnim uticajem Vizantije, da bi u XV vijeku, nakon duge državne samostalnosti, pao pod viševjekovnu upravu Osmanskog, a zatim do 1918. godine Austrougarskog carstva. U srednjem vijeku, nepunih 200 godina, Trebinje je pod vlašću Nemanjića, a zatim je pod upravom Tvrtka Kotromanića. Od 1377. do pada pod tursku vlast (1466. godine) Trebinje je bilo u sklopu bosanske banovine kojom su vladali Kosače. Od 1466. pa do 1878. godine ono je pod turskom vlašću.

Svaka od ovih epoha i vladara u njima ostavljala je trag i dala pečat ovdašnjoj kulturi, duhovnoj i materijalnoj.

GEOGRAFSKI POLOŽAJ

Prostor Grada Trebinje nalazi se na krajnjem južnom dijelu Republike Srpske i BiH. To je zaleđe južnog Jadrana ili zaleđe dubrovačko-hercegnovskog primorja.
Grad Trebinje obuhvata površinu od 904 km2 i po veličini spada u opštine srednje veličine u Republici Srpskoj.


Na sjeveru grad se graniči sa opštinom Bileća, na sjeverozapadu sa opštinom Ljubinje, na jugu i jugozapadu sa opštinom Ravno (Federacija BiH), na jugu i jugoistoku sa opštinom Dubrovnik (Republika Hrvatska) i opštinom Herceg Novi (Crna Gora), a na istoku sa opštinom Nikšić (Crna Gora).

KLIMA

Mediteranska (izmijenjeno kontinentalna) klima sa 260 sunčanih dana daje poseban topao, pitom izgled ovom kraju i ljudima koji u njemu žive. Povoljna klima omogućava život kulturama kao što su vinova loza, rano voće i povrće, što obogaćuje hercegovačku trpezu u turističkoj ponudi.

Klima se, pored velikog broja sunčanih dana, odlikuje malom relativnom vlažnošću i oblačnošću, pojačanim vazdušnim strujama, kišama u zimskom periodu i toplim ljetima. Interesantno je da je u Trebinju toplija jesen nego proljeće. Srednja godišnja temperatura vazduha kreće se oko 14,5°C.

TREBINJSKI STARI GRAD

Trebinjski Stari grad je nastao kao potreba Turaka da organizuju svoje posjede u Hercegovini uslijed velikih promjena (Padom Novog i Risna u Mletačke ruke) nastalih u doba ratova sa Svetom ligom (1683-1699).

Grad je sagrađen na desnoj obali Trebišnjice iznad najdubljeg mjesta u rijeci, tzv. Ban-vira, koji nosi naziv po legendi o banu koji se utopio u viru.

Najveće zasluge za razvoj grada kao tvrđave nosi Osman-paša, osnivač porodice Resulbegović. On, 1714. godine započinje radove na gradu koje nakratko prekida rat sa Venecijom. Dovodi majstore iz Dubrovnika, a radnu snagu iz okolnih mjesta (Ljubinje, Cernica, Nikšić). Naredne godine oko grada je iskopan hendek (kanal) koji je povezan sa Trebišnjicom. Za njegovo vrijeme sagrađene su “Sultan-Ahmedova” i “Osman-pašina” džamija, te “sahat-kula” koja i danas uspješno prkosi zubu vremena.

Stari grad “Kastel” je u početku imao oblik trougla koji je vremenom zaobljen, a svoju konačnu fizionomiju sa kulama, hendekom i bedemima dobio je u prve četiri decenije XVIII vijeka.

Pred ulaznom kapijom (današnji tunel) na zidinama se nalazio pokretni most koji je vodio preko kanala, kasnije zatrpanog zbog opasnosti od epidemije zarazne bolesti na savjet dr Levija (1932. godine).

TREBINJSKA VINA

Zapise o hercegovačkim vinima nalazimo u srednjem vijeku, a prvi kontingent izvezen je preko Trsta u Evropu 1883. godine. O kvalitetu hercegovačkih vina svjedoče mnoge medalje koje su im dodjeljivane na međunarodnim izložbama vina. Prve zlatne medalje dodijeljene su 1898. i 1900. u Beču, 1901. u Parizu i 1903. u Londonu. Karakterističan podatak za ovaj lokalitet jeste da su Mađari, kao iskusni vinogradari, 1892. podigli vinogradarske plantaže na 12 hektara, a nešto kasnije i podrum vina. Lastvanskim vinom žilavka, izuzetnog kvaliteta, snabdijevao se habzburški dvor u Beču. Pred početak I Svjetskog rata Mađari su svoje vinograde i podrum vina prodali Šćepu Vujičiću, koji nastavlja tradiciju proizvodnje kvalitetnih vina.

Vremenom su uzgoj i prerada grožđa postale tradicija za mnoge trebinjske porodice, tako da se na relativno malom prostoru nalazi veliki broj vinograda i vinskih podruma.

ZELENA PIJACA

Čuvena trebinjska “Zelena pijaca” dugi niz godina predstavlja jedinstvenu turističku atrakciju. Kombinacija jedinstvene lokacije (nalazi se na Trgu Slobode pod stogodišnjim platanima), sa razdraganim prodavcima koji nude sve ono najbolje i najzdravije iz Hercegovine čine jednu nezaboravnu cjelinu koja će svakom turisti koji posjeti ovo mjesto ostati duboko urezana u sjećanju.

Bosna i Hercegovina, zemlja u kojoj ćete uživati

Bosna i Hercegovina u poslednje vrijeme, polako ali sigurno, nalazi svoje mjesto u turističkim ponudama evrope. Zemlja sa bogatom i živopisnom istorijom, mjesto susreta istoka i zapada, mjesto živopisnih slika iz prirode u kojem se prepliću planine, rijeke, jezera, krš  ali i najstarije evropske prašume. Prirodne znamenitosti koje posjetioce ostavljaju bez daha i među kojima se nalazi i posljednja prašuma Evrope, kulturnu baštinu mjesto susreta prošlosti  i sadašnjosti, isprepletenost raznovrsnih religija, zimske sportove i mogućnosti zdravstvenog turizma zahvaljujući brojnim banjama izuetnog kvaliteta .Sve ovo je razlog da ova zemlja bude i Vaš izbor.

Vijekovima se u Bosni i Hercegovini prepliću različite navike ljudi, religije i interesovanja pa je ovdašnje stanovništvo naučilo na različitosti. Shodno tome, Bosna i Hercegovine je jedna od najsigurnijih destinacija u Evropi.

PRIRODA U BIH – NACIONALNI PARKOVI

Najstariji nacionalni park u BiH je Sutjeska, a taj status ima još od 1965. Nacionalni park “Sutjeska” s pravom nosi epitet bisera Republike Srpske. Najstariji i najveći nacionalni park u Republici Srpskoj i Bosni i Hercegovini prostire se na 16.052,34 hektara, a više od 66 odsto pokriveno je šumama, dok ostatak čine livade, pašnjaci i goleti. Park obuhvata široko planinsko područje na tromeđi Bosne i Hercegovine i Crne Gore, oivičen je rijekama Pivom, Drinom, izvorišnim tokom Neretve, a nadvijaju ga planinski masivi Bioča, Vučeva, Maglića, Volujaka, Lebršnika i Zelengore.

Najviši vrh Bosne i Hercegovine, Maglić (2.386 m), nalazi se na području Parka. Upravo zbog ljepote svojih vrijednosti i činjenice da se radi o netaknutoj prirodi, ovaj nacionalni park 2000. godine dospio je u II kategorijiu IUCN-a (Odjeljenja UN-a za zaštitu prirode i prirodnih dobara). Nacionalni park “Sutjeska” čuva  najraznovrsniji kompleks ekosistema u BiH, koji je i jedan od najosebujnijih na prostorima jugoistočne Evrope.

Posebna atrkcija je prirodni rezervat Perućica (1.434 ha), najočuvanija i najveća prašuma u Evropi, u kojoj je od osnivanja Nacionalnog parka strogo zabranjena bilo kakva intervencija i uplitanje čovjeka. Na jednom području ljubitelji prirodnih ljepota mogu vidjeti sve što požele – od pitomih dolina, gustih šumskih kompleksa, planinskih pašnjaka do visokih planinskig masiva.

Kozara je drugi bosanskohercegovački nacionalni park, planina s pitomim planinskim vrhovima i umjerenom klimom, najpoznatija po mnogobrojnim izvorima. Stanište je velikog broja životinjskih, osobito ptičjih vrsta. Zahvaljujući gustim šumama odmilja je nazivaju Krajiškom ljepoticom. Ima izuzetno važno kultorno istorijsku notu i u tom smislu  jedna je od najvažnijih i najatraktivnijih destinacija u Evropi.

Rijeka Una i okolno područje proglašena je nacionalnim parkom 2008. godine zahvaljujući krajobraznoj vrijednosti i nekolicini endemskih vrsta, što je posljedično pokrenulo i veću turističku potražnju za obilazak bihaćkoga kraja.

Na jugu  Bosne i Hercegovine nalazimo jedinstveni močvarni kraj samo petnaest kilometara udaljen od mora, ornitološki rezervat i park prirode Hutovo blato. U našij državi postoji još jdan park prirode, Blidinje, a riječ je o području vrlo zanimljivom iz stajališta geomorfologije i biološke raznolikosti s dvjesto biljnih endemskih vrsta.

UŽIVAJTE U VINU I ARHAIČNOM AMBIJENTU

Iako je to malo poznato, BiH spada u jednu od eVropskih vinogradarskih regija. Ovdje rastu autohtone sorte žilavka i blatina još od rimskoga doba, a tijekom osamdesetih godina prošlog  vijeka tamošnji kombinat HEPOK bio je najveći jugoslavenski proizvođač i izvoznik vina.  Vinske ceste Hercegovine predstavljaju značajan turistički proizvod koji prikazuje objedinjene atrakcije hercegovačkog kraja.

U Bosni i Hercegovini nailazimo i na zanimljiv proizvod, takozvana etno- sela i eko- sela, koja kao da su u paralelnoj prostornoj i vremenskoj dimenziji vraćajući posjetioce u jednostavnija davna vremena.

SPORT I TURIZAM

Spomenimo još i mogućnosti specijalizovanih oblika turizma koje pruža ovaj kraj, a to su rafting i ribolov na brojnim rijekama, planinarenje, brdski biciklizam i ostali sportovi. Uživanje u darovima prirode pružaju i uređena skijališa i blagotvorne toplice širom zemlje.

Malo je zemalja u svijetu koje imaju Olimpijske planine (Jahorina, Bjelašnica) a pri tom se mogu pohvaliti izlazom na more (NEUM)

Zato neka Bosna i Hercegovina bude i vaš izbor